Okolice zielonej budki szprotawskiej. Tak wyglądał pierwszy dworzec w Grunbergu, widziany oczyma anonimowego, wspólczesnego jego budowie artysty.
|
Okolice zielonej budki. Pociąg przy peronie 1 (peron drugi jeszcze nie zadaszony) starego dworca kolei państwowej w 1915 r. Za budynkiem (w kępie widocznych drzew) powinna już stać zielona budka i odjeżdżać pociągi na Szprotawę.
|
Pocztówka ozdobna z widokiem starego dworca kolei państwowej.
|
Stary dworzec kolei państwowej od strony peronów. Peron drugi ma już zadaszenie, które przetrwało do dzis i dalej służy zielonogórzanom.
|
Taka moda panowała w latach powstawania kolei szprotawskiej. Nie dochodząc do budynku dworca państwowego trzeba skręcić w lewo, aby po kilku krokach natrafić na zieloną budkę
|
Stary dworzec kolei państwowej. Warto zwrócić uwagę na poprawiony niemiecki napis Grunberg na polski Zielona Góra. Prawodpodobnie jest to pocztówka - świadek powojennych przemian w mieście.
|
Okolic e zielonej budki. Koniec lat 60-tych remont dawnego budynku dworca kolei państwowej. Lata tuż lub już wtrakcie rozbiórki zielonej budki ze szprotawskimi kasami (przed rozbiórka była to już kawiarnia "Maleńka").
|
Okolice dawnej zielonej budki. Współczesny dworzec PKP z lat 70-tych XX w. Zdjęcie zrobione praktycznie z miejsca, gdzie stała zielona budka.
|
Okolice dawnej zielonej budki. Współczesny dworzec PKP z lat 70-tych XX w. nocą. Zdjęcie zrobione sprzed dawnego hotelu kolejowego.
|
Okolice dawnej zielonej budki. Ten sam, współczesny dworzec PKP z lat 70-tych XX w. za dnia. Zdjęcie zrobione z parku na Placu Kolejarza.
|
Okolice dawnej zielonej budki. Współczesny dworzec PKP po remoncie w 2007 r. Zdjęcie zrobione w kierunku miejsca, gdzie stała zielona budka.
|
