TKh1-1444 (Toruń)
Parowóz został wyprodukowany w 1905 roku przez
zakłady Orenstein & Koppel w Berlinie z numerem fabrycznym 1444 dla
kolei pruskich Königlich Preußische Eisenbahn-Verwaltung.
Parowóz był
eksploatowany w dyrekcji bydgoskiej z oznakowaniem Bromberg 1812,
parowóz pruski otrzymał w 1906 roku w dyrekcji bydgoskiej nowe
oznakowanie Bromberg 6158.
Parowóz po pierwszej wojnie światowej został
na terenie republiki weimarskiej i w 1920 roku otrzymał pruskie
oznakowanie Osten 6158. Parowóz otrzymał niemieckie oznakowanie 89 7491
które parowóz pruski otrzymał dopiero w 1925 roku.
Po drugiej wojnie
światowej parowóz został na terenie Czechosłowacji i został oznakowany
jako 312.8500 przez koleje czechosłowackie.
Parowóz w 1947 został
przewieziony na teren Polski i był eksploatowany w Cukrowni Janikowo.
Parowóz przemysłowy został w 1972 roku przekazany do Cukrown Mełno i
został wycofany z eksploatacji w 1988 roku i parowóz przekazano do MD
Toruń Kluczyki.
Parowóz w 1989 roku po renowacji został ustawiony jako
pomnik na terenie lokomotywowni w Toruniu Kluczykach.
Parowóz posiada obecnie kocioł wyprodukowany w 1949 roku przez zakłady Warszawskie Zakłady Budowy Urządzeń Przemysłowych z numerem fabrycznym 1444.
Oznakowanie parowozu po renowacji TKh1-19 jest nieprawidłowe gdyż parowóz nigdy nie był eksploatowany na PKP.
Parowóz posiada obecnie kocioł wyprodukowany w 1949 roku przez zakłady Warszawskie Zakłady Budowy Urządzeń Przemysłowych z numerem fabrycznym 1444.
Oznakowanie parowozu po renowacji TKh1-19 jest nieprawidłowe gdyż parowóz nigdy nie był eksploatowany na PKP.
Serwis powstał i funkcjonuje dzięki środkom finansowym Gminy wiejskiej Zielona Góra
